Billijke vergoeding

Billijke vergoeding

Sinds de invoering van de WWZ is er veel geschreven over de nieuwe ingevoerde “billijke vergoeding”. Op grond van de wet heeft een werknemer recht op een billijke vergoeding als hij zonder toestemming van het UWV door de rechter is ontslagen of als de werkgever ernstig verwijtbaar heeft gehandeld. De vraag is echter als men recht heeft op een billijke vergoeding, hoe hoog is dan die vergoeding? Hoe bereken je hem? Waar hou je rekening mee? Is het alleen een schadevergoeding of ook een soort van boete?

Inmiddels zijn we twee jaar verder en ziet men dat de rechterlijke macht eigenlijk geen eenduidig antwoord had. Elke rechter had er zo ongeveer zijn eigen ideeën over met als gevolg dat billijke vergoedingen varieerden van € 2.000,00 tot wel € 200.000,00.

Op 30 juni 2017 heeft de Hoge Raad zich voor het eerst uitgelaten over de billijke vergoeding. Alhoewel er nog veel vragen open blijven, en er nog wel de nodige procedures over dit onderwerp zullen volgen, heeft de Hoge Raad wel een aantal zaken opgehelderd. Zo heeft de billijke vergoeding geen punitief karakter. De vergoeding is dus niet een straf voor het verwijtbaar handelen van de werkgever. Verder overweegt de Hoge Raad dat alhoewel de gevolgen van het ontslag niet meetellen bij de vraag of de werknemer mag worden ontslagen, de gevolgen wel meetellen bij het vaststellen van de hoogte van de billijke vergoeding. Kort en goed: als de rechter de arbeidsovereenkomst ontbindt en vaststelt dat er een billijke vergoeding op zijn plaats is, dan kan hij bij het bepalen van de hoogte alle omstandigheden en dus ook de gevolgen van het ontslag meenemen in het vaststellen van de hoogte van de vergoeding.

Wat blijft er dan nog aan vragen open? De vraag die nog open blijft is hoe men nu de daadwerkelijke hoogte van de vergoeding moet vaststellen. De Hoge Raad komt niet met een formule of een daadwerkelijke uitleg. De kantonrechtersformule is dus niet terug en ook de XYZ-formule mag niet worden gebruikt. Feitelijk zijn we weer terug bij het “Rutten Breed-arrest” uit 2010 waarin de Hoge Raad ook had overwogen dat men bij het bepalen van de schade alle omstandigheden van het geval moet meenemen in de berekening. Tot die omstandigheden behoort:

• de mate waarin de werkgever van de grond voor de vernietigbaarheid van de opzegging een verwijt valt te maken;
• mogelijk in de toekomst te derven loon;
• of de redenen die de werknemer heeft om af te zien van vernietiging van de opzegging;
• of de werknemer inmiddels ander werk heeft gevonden;
• en met de inkomsten die hij daaruit dan geniet;
• en met de (andere) inkomsten die hij in redelijkheid in de toekomst kan verwerven.

Zoals gezegd zal dit niet de laatste uitspraak zijn over het berekenen van de billijke vergoeding.

Heeft u vragen over de billijke vergoeding? Neemt u dan contact op met Dennis Oud of Hans de Haij.