Een arbeidsvoorwaarde op vier poten? Jazeker!🐕

Een fysiotherapeut nam al sinds zijn indiensttreding in 2019 dagelijks zijn hond mee naar het werk. Geen klachten, geen incidenten. Maar in 2024 besloot de werkgever het roer om te gooien: per 1 mei 2025 werd het meenemen van honden verboden. De werknemer legde zich daar niet bij neer en stapte naar de rechter.

De kantonrechter gaf hem gelijk. Het jarenlang toelaten van het meenemen van de hond, zonder bezwaar en mét acceptatie, is uitgegroeid tot een arbeidsvoorwaarde die de werkgever niet zomaar eenzijdig mag wijzigen. Zeker niet zonder een wijzigingsbeding in de arbeidsovereenkomst.

Wat was doorslaggevend?

• De hond ging al zes jaar mee naar het werk;
• andere collega’s deden hetzelfde;
• er waren geen structurele klachten;
• het verbod was onvoldoende onderbouwd met zwaarwegende belangen.

De rechter schorste daarom het verbod, in afwachting van een bodemprocedure.

Wat betekent dit voor werkgevers?

Sta je bepaald gedrag jarenlang toe? Dan kan dat (onbedoeld) een arbeidsvoorwaarde worden, maar wil je hiervan afwijken? Zorg dan dat je:

• een duidelijke (schriftelijke) regeling hebt,
• goede en zwaarwegende redenen kunt aanvoeren, en
• het beleid consequent handhaaft.

Zonder dat loop je het risico dat de rechter ingrijpt, zelfs als het om een viervoeter gaat.

U leest de uitspraak hier.

Mocht u over de uitspraak vragen hebben, neem dan contact op met Tessa Sipkema, Elke Hofman-Bijvank of met Dennis Oud.